Lushan Silk'in Tarihi
İpeğe ilişkin en eski kanıtlar, MÖ 4000 ile 3000 yılları arasına tarihlenen, keskin bir bıçakla ikiye bölünmüş bir ipek kozasının bulunduğu Shanxi, Xia İlçesindeki Yangshao kültürünün yerlerinde bulundu. Tür, evcilleştirilmiş ipekböceği Bombyx mori olarak tanımlandı. Dokuma ipek kumaşın en eski örneği, bir çocuğun vücudunu sarmak için kullanılan MÖ 3630'a aittir. Kumaş, Henan, Rongyang'daki Qingtaicun'daki bir Yangshao sitesinden geliyor. Lushan'a sadece 100 kilometre uzaklıkta olan Lushan ipeği Tang hanedanlığında çok ünlüydü. Çin'de ipeğin kullanımı sadece giysilerle sınırlı değildi ve ipek yazı gibi bir dizi uygulama için kullanıldı. Giyim içinde, giyilen ipeğin rengi de toplumsal öneme sahipti.
İpek ekimi MS 300 civarında Japonya'ya yayıldı ve MS 552'de Bizans İmparatorluğu ipekböceği yumurtaları elde etmeyi başardı ve ipekböceği yetiştiriciliğine başlayabildi; Araplar aynı zamanda ipek de üretmeye başladılar. İpekçiliğin yayılmasının bir sonucu olarak, Çin ipek ihracatı, lüks ipek pazarındaki hakimiyetini sürdürmelerine rağmen daha az önemli hale geldi. Haçlı seferleri ipek üretimini Batı Avrupa'ya, özellikle de Avrupa'nın geri kalanına ipek ihraç eden ekonomik bir patlama yaşayan birçok İtalyan devletine getirdi. İmalat tekniğindeki gelişmeler de, çıkrık gibi cihazların ilk kez bu dönemde ortaya çıkmasıyla, Avrupa'da Orta Çağ (5. ila 15. yüzyıllar) boyunca gerçekleşmeye başladı. 16. yüzyılda Fransa, başarılı bir ipek ticareti geliştirmek için İtalya'ya katıldı.
Sanayi Devrimi, Avrupa'nın ipek endüstrisinin çoğunu değiştirdi. Pamuğun eğrilmesindeki yenilikler nedeniyle, pamuğun üretimi çok daha ucuz hale geldi, bu da pamuk üretiminin birçok üretici için ana odak noktası haline gelmesine ve daha maliyetli ipek üretiminin küçülmesine neden oldu. Ancak yeni dokuma teknolojileri ipek kumaş üretiminin verimliliğini artırdı; Bunlar arasında nakışa benzer desenlere sahip son derece detaylı ipeklerin üretimi için geliştirilmiş Jakarlı dokuma tezgahı da vardı. Şu anda birkaç ipekböceği hastalığının salgını, özellikle endüstrinin hiçbir zaman tam olarak iyileşmediği Fransa'da üretimin düşmesine neden oldu.
20. yüzyılda Japonya ve Çin ipek üretiminde daha önceki baskın rollerini yeniden kazandı ve Çin şimdi bir kez daha dünyanın en büyük ipek üreticisi. Naylon ve polyester gibi yeni imitasyon ipek kumaşların yükselişi, ipeğin dünya çapında yaygınlığını azaltarak daha ucuz ve bakımı daha kolay bir alternatif haline geldi. İpek şimdi bir kez daha lüks bir mal olarak görülüyor ve tarihi altın çağına kıyasla büyük ölçüde azaltılmış bir öneme sahip.
